Sinds april van dit jaar voel ik dat er een heel nieuwe fase is begonnen in mijn leven. Nu ben ik natuurlijk middelbaar geworden, maar het is opvallend hoe mijn verlangens zijn veranderd. Waar ik vroeger kon genieten van reizen, avontuur en het opzoeken van sociale contacten, heeft zich nu een duidelijke verschuiving voorgedaan. Mijn focus is volledig naar binnen gericht, op mijn innerlijke wereld en wat daaruit voortkomt. Het voelt alsof ik steeds dieper ga, en ik zie op dit moment nog geen vonken naar iets anders ontstaan. Het enige dat helder is, is dat deze fase volop in gang is, en dat ik hierin nog verder wil zakken.
Van buitenaf lijkt mijn leven misschien rustig, zelfs teruggetrokken. Maar van binnen maak ik prachtige reizen, vergelijkend met de afbeelding van deze blog. Ik werk intensief met de fijnstoffelijke wereld, channel waardevolle inzichten, en gebruik die energie om mijn online trainingen, blogs en sessies vorm te geven. Dit proces is niet alleen vervullend, het voelt ook als een essentieel onderdeel van wie ik nu ben en wat ik wil bijdragen.
Hoewel mijn focus sterk op mijn innerlijke wereld ligt, betekent dat niet dat ik volledig afgesloten ben van de buitenwereld. Ik blijf mijn sessies doen en werk met veel plezier met cliënten. Mijn agenda zit vol tot het einde van het jaar en half december zal ik nieuwe mogelijkheden in mijn agenda plaatsen. Daarnaast zie ik hier en daar natuurlijk ook vrienden, maar het zijn rustige, fijne momenten die passen bij deze fase.
Toch is het grootste deel van mijn energie nu gericht op wat van binnenuit wil ontstaan. Ik ben bezig met het schrijven van een online training, het creëren van blogs en het verder uitwerken van inzichten die ik channel. Dit voelt als een stroom die ik niet hoef te forceren – het komt vanzelf, en het brengt me zoveel voldoening.
Wat deze fase zo bijzonder maakt, is dat ik voel dat er geen haast is. Ik hoef nu niet naar buiten, ik hoef niets "te doen" in de zin van reizen of nieuwe avonturen. Het enige wat ik wil, is dieper naar binnen keren en van daaruit creëren. Dit is niet zomaar een tijdelijke beweging, het voelt als een compleet nieuwe laag in mijn leven.
Ergens zou je kunnen denken dat er "iets anders" moet komen, dat er een volgende stap in zicht moet zijn. Maar voor nu zijn er geen vonken naar iets buiten mezelf. Geen drang om uit deze fase te stappen, omdat het voelt alsof ik middenin een creatief en innerlijk proces zit dat nog lang niet af is. Het is alsof ik de ruimte krijg om, steeds meer te creëren en vanuit de fijnstoffelijke wereld, iets wezenlijks neer te zetten.
Toch is er soms die stem – de maatschappij die zegt dat ik "meer naar buiten" zou moeten, actiever in sociale kringen zou moeten zijn of op een andere manier zichtbaar zou moeten worden. Maar dat past niet bij mij, niet nu. Het is niet zo dat ik de verbinding met mensen of de wereld afwijs; het is simpelweg zo dat ik nu verbind op mijn eigen manier. Door mijn creaties en mijn innerlijke werk voel ik me dieper verbonden met mezelf én met anderen, zonder dat daar fysieke aanwezigheid voor nodig is.
Ik blijf trouw aan mijn eigen stroom, en die stroom brengt me steeds weer terug naar mijn innerlijke wereld. Wat ik nu ervaar, is een waardevolle balans: ruimte voor mijn sessies, voor contact met vrienden, en tegelijkertijd volop tijd om mijn energie naar binnen te richten. Wat ik mezelf keer op keer herinner, is dat dit geen "afzondering" is, maar een fase van intensiteit en creatie. Het is een proces van verdieping waarin ik alles wat ik ervaar kan omzetten in waardevolle inzichten en concrete vormen. Vanuit deze stilte ontstaan mijn online trainingen, mijn blogs, en zelfs een nieuw gevoel van balans en rust.
Misschien komt er ooit weer een moment waarop ik meer naar buiten treed. Maar dat hoeft niet nu, en dat hoeft niet geforceerd. Voor nu voelt dit pad van naar binnen keren en creëren als precies het juiste. Het is niet stil of saai – het is rijk, vervullend en volop in beweging.
Ik hoef niets te bewijzen aan mezelf of aan de buitenwereld. Deze fase van naar binnen keren en creëren is niet alleen mijn proces, het is ook mijn manier van bijdragen. Wat ik nu maak en schrijf, zal zijn weg vinden naar de wereld op het juiste moment. Tot die tijd blijf ik genieten van wat deze fase me brengt: inspiratie, voldoening en een gevoel van diepe verbinding met mezelf.
Deze fase is nog lang niet voorbij, en dat is helemaal goed zo. Het voelt als een pad dat nog dieper wil gaan, waarin ik mezelf de ruimte geef om te creëren en vanuit die creaties mijn verbinding met de wereld opnieuw vorm te geven. Ik ben precies waar ik moet zijn, en dat voelt rijker dan ooit.
Reactie schrijven